Gülcihan'ın abla blok hazırlıyorum notlarınızı bekliyorum deyişinin üzerinden epey vakit geçti sanırım. Bugün ramazan bayramının ikinci günü ve ben evde yalnız kalmışken bloğu ziyaret etme fırsatı buldum.. Her zamanki gibi çok başarılı buldum hoş akıcı bir üslup ile yazılmış deneyimler ben de nacizane kendi çapımda birazcık anlatayım...
..Murat ‘ın doğumu 4 nisan 1976 (yani 1. Murat )ayrı bir sevinç olmuştu çocuk hafızamda kalanlara göre babam şeker, gofret vs. gibi şeyleri bize hediye ederken bakın bunları size kardeşiniz Murat getirdi demişti. Yüzündeki çok büyük mutluluk ifadesiyle Murathan’ın babası Murat'ın dünyaya gözlerini açtığı gün...
Yıllar yılları kovaladı biz bir sürü acı tatlı şey yaşadık. İlk karşılaştığımızda aslında çok yabancı değil hiç yabancı hissetmedim ben Gülcihan‘a kendimi... Hani derler ya ilk iletişimde ne hissedersen o sürüp gider diye. Canımın parçası kardeşim ve sevgili eşi Gülcihan, yaşamımızda mutluluk zincirine halka eklemeyeli epey olmuşken hayatlarını birlikte devam ettirme kararı aldıklarında uzun süreden sonra hepimize güzel bir sevinç yaşattılar, mutlulukları daim olsun.. Lakin ben muzur olarak bir müddet sonra hep Gülcihan'a takılıp durdum. Aslında kişilerin aldıkları kararlara çok saygı duysam da hep bir hala olma özlemi içimi kemirip duruyordu. Şey var aslında bir şeylerin özlemini tadamadan yitip giden yakınınız olunca mutlulukları yaşayamama bir saplantı haline gelip paranoyaya dönüşebiliyor…
Sevgiyi gerçekten yürekte hissetmezseniz karşınızdakinden hiçbir şey beklemezsiniz itiraf etmeliyim ki ben bekledim. Gerçekten art niyetsiz samimiyetle bekledim çünkü bu kadar tatlı olacağını biliyordum.
Ve Gülcihan ablacım söz ilk sana haber vereceğim demişti, minik kuzucuğumuzun ana rahmindeki varlığının haberini aldığında öyle yaptı ve beni hiç hazırlıklı olmadığım bir anda yakaladı. Abla müsait misin sana bir şey sorabilir miyim? demişti ve bende telefonun öteki ucunda şaşkın bir şekilde evet müsaitim sorabilirsin derken kuzubikimin haberini vereceğini hiç tahmin etmemiştim. Hala olmaya hazır mısın? diye sorduğunda artık olanlar olmuş gözlerimden istemsiz sevinç gözyaşları boşalmıştı. Teşekkür ederim Gülcihan bana bu mutluluğu tattırdığın için demiştim de aslında sevincin, mutluluğun gerisi 10 haziran 2011 saat 08 itibariyle aldığım haber ile tamamlandı... Gülcihan anne sevgili kardeşim baba ve ben hala olmuştum... Minik Murathan‘ımız dünyaya gözlerini açmıştı.. Harika bir varlık dünyalar güzeliydi. Kastamonu’ya gidişimiz de ilk tensel ve duygusal bağımızı kurduk meleklere gülümseyen meleğim senden ayrılması çok güç oldu.
Halan seni çok seviyor harika bir annen ve baban var seni seven sana aşık bi dolu insan var, ağzını, karagözlerini ve o yumuk yumuk ellerini ayaklarını öpüyorum iyi ki doğdun, hep beraber mutlu uzun ömürler diliyorum. Gerçekten evlat sevgisi hiçbir sevgiyle mukayese edilemeyecek kadar büyük Rabbim isteyen herkese nasip eylesin. Sevgili kardeşim Murat ve çok sevgili Gülcihan'cığım mutluluğunuz Murathan‘ın cennet kokularıyla geldiği yuvanızda perçinlensin. Rabbim iyi günlerini görmeyi nasip etsin sizi seviyorum.
En cocoman hala Semra Gökalp...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder